მას შემდეგ, რაც ქვეყანაში ხელისუფლება არბევს ვეტერანთა აქციებს, ასახლებს დევნილებს, ფიზიკურად უსწორდება ქალებსა და მოხუცებს, ლახავს ჟურნალისტთა უფლებებს, რაც HUMAN RIGHT WATCH–ის 2010 წლის ანგარიშშიც აისახა, საინფორმაციო–ანალიტიკური სააგენტო საქინფორმი დაინტერესდა - იცავს თუ არა ვინმე მოქალაქეების უფლებებს საქართველოში და რას აკეთებს ამ დროს სახალხო დამცველი გიორგი ტუღუში.

ამასთან დაკავშირებით საქინფორმის კორესპონდენტი ომბუდსმენის ოფისს დაუკავშირდა, სადაც მას პრესსამსახურის უფროსმა ნინო ერემაშვილმა ნამდვილი დაკითხვა მოუწყო, გულდასმით გამოგვკითხა, რაზე გვსურდა სახალხო დამცველთან საუბარი. როდესაც პასუხად მიიღო, რომ ქვეყანაში განვითარებულ მოვლენებთან დაკავშირებით ბატონი ტუღუშის საქმიანობა გვაინტერესებს, სრული სერიოზულობით აქეთ შეგვეკითხა: „და რა ხდება საქართველოში?“.

1. 1) ბატონო გიორგი, როგორც სახალხო დამცველსა და მოქალაქეს, რა რეაქცია გქონდათ საქართველოში ბოლოხანს განვითარებულ მოვლენებზე: რატომ შემოიფარგლეთ ფორმალური განცხადებებით და არ მოაწყვეთ ამასთან დაკავშირებით ბრიფინგი, არ გამოხვედით ტელევიზიით და საჯაროდ არ გაკიცხეთ ხელისუფლების უკანონო ქმედებები, რატომ არც ერთხელ პირადად არ გამოცხადდით ადამიანთა უფლებების დასაცავად სხვადასხვა საპროტესტო აქციის დაშლისა და ლტოლვილების გამოსახლებისას; დაუყოვნებლივ რატომ არ მიმართეთ საერთაშორისო უფლებადამცველ ორგანიზაციებსა და საქართველოში აკრედიტებულ უცხო ქვეყნების ელჩებს?
2. 2) ბატონო გიორგი, როგორ მიგაჩნიათ: გაქვთ თუ არა დამოუკიდებლად რაიმე გადაწყვეტილების მიღების უფლება თუ ომბუდსმენის ინსტიტუტი საქართველოში მესამეხარისხოვანი ბუტაფორიული წარმონაქმნია, რომელიც დასავლეთის თვალში საქართველოში სახალხო დამცველისა და დემოკრატიის არსებობის მოჩვენებითობას ხაზს უსვამს, და რომ სინამდვილეში იგი სახელისუფლო სტრუქტურების განუყოფელი ნაწილია?

თუ თქვენ დამოუკიდებელი და ობიექტური ბრძანდებით, რატომ არ ჩანს თქვენი საქმიანობის კონკრეტული შედეგები? ხოლო თუ არ ხართ დამოუკიდებელი, რატომ არ განაცხადებთ ამის შესახებ საჯაროდ, არ გადადგებით და არ შეუერთდებით ხალხს, რომლის დაცვის მოვალეც ხართ, რაც დიდი დაგვიანებით მოიმოქმედა თქვენმა წინამორბედმა სოზარ სუბარმა? ერთი მაგალითი მაინც დაგვისახელეთ იმისა, როგორ გამოიღო თქვენმა მხარდაჭერამ კონკრეტული შედეგი და ვისი უფლებები დაიცავით ხელისუფლების თვითნებობისგან: ვეტერანების, ლტოლვილების, ობლების, პენსიონერების, მეწარმეების, უმუშევრების ანდა სხვა კატეგორიის მოქალაქეების?

1. 3) ბატონო გიორგი! თქვენ და თქვენი არც თუ მრავალრიცხოვანი აპარატი ყოველთვიურად ხელფასს იღებთ საქართველოს ბიუჯეტიდან, ანუ თქვენ ქართველი ხალხი გინახავთ, რომელსაც ვერ იცავთ დევნის, დამცირების, შიმშილისა და სიღატაკისგან; ან, ეგებ, ფულს რომელიმე საზღვარგარეთული ქვეყნიდან იღებთ, რომლის ბიუჯეტსაც სეკვესტრი არ ემუქრება; მაგალითად, აშშ–დან, ევროპიდან ანდა, სულაც, სოროსის ფონდიდან (საინფორმაციო–ანალიტიკურ სააგენტო საქინფორმს ასეთი ინფორმაციაც აქვს)? მაშინ, ცხადია, იმათი ინტერესები უნდა დაიცვათ, ვინც ფულს გიხდით. მაშ, რომელ ხალხს იცავთ, ბატონო სახალხო დამცველო?!
2. 4) ბატონო გიორგი, საინფორმაციო–ანალიტიკური სააგენტო საქინფორმისთვის ცნობილი გახდა, რომ თქვენ ხშირად იმყოფებით მივლინებებში უცხოეთში, ძირითადად – ევროპის ქვეყნებში. ბოლოს იქ მაშინ იმყოფებოდით, როცა თბილისში გმირთა მოედანზე პოლიციამ ვეტერანთა აქცია დაშალა და, როგორც თქვენი აპარატიდან წყარომ გვაცნობა, მალე ისევ იქ გაემგზავრებით. რით არის გამოწვეული თქვენი ასეთი ხშირი საზღვარგარეთული ვოიაჟები? რა თანხაა გამოყოფილი ომბუდსმენის მივლინებებზე? რატომაა, რომ, თქვენი იმ ქვეყნებში ხშირი სტუმრობის მიუხედავად, სადაც ადამიანთა უფლებები საიმედოდაა დაცული, მათი გამოცდილება სრულებით არ გადმოგიღიათ?

ან, ეგებ, სახელმწიფო სახსრების გამოყენებით ხშირ საზღვარგარეთულ მივლინებებში პირად, ოჯახურ საქმეებზე დადიხართ, დროსტარებისა და დასვენების მიზნით, როგორც ამას საქართველოს ამჟამინდელ ხელისუფლებაში ბევრი აკეთებს?

(როგორც ხვდებით, ეს კითხვა უბრალო ცნობისმოყვარეობას კი არაა, საინფორმაციო–ანალიტიკურ სააგენტოში მიღებულ ინფორმაციას ეფუძნება, რომელიც სხვა წყაროებით გადავამოწმეთ და ახლა პასუხს თქვენგანაც ველით).

1. 5) ბატონო გიორგი! როცა ქვეყანაში ილახება ჟურნალისტის უფლებები, რაც ამასწინანდელ განცხადებაში თავად ამერიკის საგანგებო და სრულუფლებიანმა ელჩმა საქართველოში, ჯონ ბასმაც აღნიშნა ტელეკომპანია თრიალეთთან დაკავშირებით, თქვენ, როგორც ომბუდსმენი, რატომ არ დაინტერესდით ამ საკითხით და არ იცავთ ჟურნალისტთა უფლებებს საქართველოში? განა ჟურნალისტები იმ ხალხის წარმომადგენლები არ არიან, რომელთა უფლებების დაცვაც მთელ ცივილიზებულ სამყაროში თავისუფლებისა და დემოკრატიის დონის მაჩვენებელია სახელმწიფოში?

როგორც ხედავთ, ძვირფასო მკითხველო, ბატონი ტუღუშისთვის სულ ხუთი კონკრეტული შეკითხვის დასმა გვსურდა, მაგრამ მისი პრესსამსახურის უფროსმა მოგვიგო, რომ არ იცის, შეძლებს თუ არა სახალხო დამცველი ჩვენთან გასაუბრებას, თუმცა შეგვპირდა, რომ პასუხს აუცილებლად შეგვატყობინებდა, რაც, როგორც უკვე მიხვდით, არ გაუკეთებია, ჩვენი ხელისუფლების საუკეთესო ტრადიციებისამებრ. წინააღმდეგ შემთხვევაში, ახლა საქინფორმი მკითხველს არა წინამდებარე პუბლიკაციას, არამედ საქართველოს სახალხო დამცველთან ინტერვიუს შემოგთავაზებდათ.

ასე უპასუხეს „მეოთხე ხელისუფლებას“ საქართველოს სახალხო დამცველის ოფისში! თუ რა პასუხით გამოისტუმრებენ ომბუდსმენის ოფისში საკუთარი გასაჭირით მისულ მოქალაქეს, მკითხველმა თავად განსაჯოს...

თუ ამ პუბლიკაციის შემდეგ ბატონ ტუღუშს ჩვენს შეკითხვებზე პასუხის გაცემის სურვილი გაუჩნდება, მის პასუხებს, ოღონდ წერილობითი ფორმით, სიამოვნებით მივიღებთ და აუცილებლად გამოვაქვეყნებთ სააგენტოს ვებსაიტზე www.saqinform.ge

საინფორმაციო–ანალიტიკური სააგენტო საქინფორმი