ძვირფასო მეგობრებო! ახლა მოგიყვებით საოცარ ისტორიას, რომლის შესახებაც საქართველოშიც კი ძალიან ცოტამ იცის, მაშ ასე:

ფოტო №1 - 31 დეკემბერს, გასული 2021 წლის ბოლო დღეს, მოვინახულე თბილისის გარეუბანში მდებარე მონასტერი, საიდანაც ხელის გულზე ოთხი ქართული სიწმინდე ჩანს: სვეტიცხოვლის საკათედრო ტაძარი და მონასტრები - სამთავრო, ჯვარი და ზედაზენი.

ფოტო №2 - მონასტერში შევხვდი მეუფე სერაფიმეს (ბოჯგუა), რომელმაც კლდის წვერზე წამიყვანა - თაღთან, რომელიც უდიდეს სასწაულთან არის დაკავშირებული.

ფოტო №3 - მეუფე სერაფიმემ მიმიწვია თაღზე ასასვლელად - იმ ადგილას, სადაც 1941 წელს, დიდი სამამულო ომის დაწყებამდე ცოტა ხნით ადრე, პატარა ქართველმა მწყემსმა იხილა ყოვლადწმიდა ღვთისმშობლის გამოცხადება, გარშემორტყმული საოცარი სიკაშკაშით!

ფოტო №4 - გაოგნებული მწყემსი ბიჭი გაიქცა უფროსებთან - ბავშვებს კი არ შეუძლიათ ასეთი ტყუილის თქმა! - და მოჰყვა, რომ ყოვლადწმიდა ღვთისმშობელი გამოჩნდა თაღის თავზე და ხელით ჩრდილოეთისკენ ანიშნა. ამით ყოვლადწმიდა ღვთისმშობელმა თითქოს გააფრთხილა, თუ საიდან შეძლებდნენ ფაშისტები საქართველოში შემოჭრას! დღეს ის მწყემსი დარბაისელი ბერიკაცია, სრულ ჭკუაზე და საღი გონებით და შეუძლია საკუთარი სიტყვების დადასტურება.

ფოტო №5 - აი საით მიუთითა ყოვლადწმიდა ღვთისმშობელმა - ვლადიკავკაზისკენ, სადაც მიდის საქართველოს სამხედრო გზა!

ფოტო №6.7 - ცივი ქარის მიუხედავად, რაც ბუნებრივია ასეთ სიმაღლეზე, განსაკუთრებით ზამთარში, წამოსვლა არ მინდოდა და მეუფე სერაფიმემ, რომელიც ცხოვრობს კაცთა მონასტერში - კელიაში უშუალოდ ჯადოსნური ქვის თაღის ძირში, ბევრი უჩვეულო რამ მიამბო ამ საოცარი ადგილის შესახებ.

ფოტო №8, 9 - მწვერვალიდან ჩამოსვლისას, ჩვენ კიდევ ერთხელ გავიარეთ კლდოვანი თაღი - როგორც დროის კარიბჭე სხვა სამყაროში... მეუფე სერაფიმე, რომელიც ასხივებს უჩვეულო სიკეთესა და სითბოს, რისთვისაც იგი ასე უყვართ მრევლს, ოცნებობს აქ ააშენოს ეკლესია, რათა არა მარტო საქართველოს ყველა კუთხიდან ჩამოსული მართლმადიდებლები, არამედ საქართველოს სტუმრებიც მოვიდნენ და ილოცონ ამ კურთხეულ ადგილას! დღეს კი კაცთა მონასტერში, რომელიც მუხათგვერდის საძმო სასაფლაოს შორიახლო მდებარეობს, არც წყალია და არც გაზი, მაგრამ ბერები გულს არ იტეხენ - წყალს ეზიდებიან, შეშას ჩეხენ და ლოცულობენ.

ფოტო №10, 11 - დამშვიდობებისა და წამოსვლის დრო დადგა, ახალ წლამდე საათებიღა რჩებოდა, თანაც გზაში თონეს პური უნდა მეყიდა. მეუფე სერაფიმემ დამლოცა და, ოდნავ სევდიანმა, დავტოვე ეს წმინდა ადგილი - იმედით, რომ მალე დავბრუნდებოდი...

არნო ხიდირბეგიშვილი
2021 წლის 31 დეკემბერი
საქართველო, თბილისი